Earth Day ή Ημέρα της γης

Ήταν 22 Απριλίου 1970 όταν εκατομμύρια Αμερικανοί βγήκαν στους δρόμους ζητώντας μέτρα και σεβασμό για το περιβάλλον. Σε ανάμνηση εκείνης της πρώτης ουσιαστικά κινητοποίησης, η 22α Απριλίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Γης.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο πολίτες θα λάβουν μέρος στις εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί με ένα ζητούμενο: λιγότερα λόγια, περισσότερα έργα.
Ο πλανήτης σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με τεράστια προβλήματα, όπως λιμοί, κατάρρευση οικοσυστημάτων, μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και λειψυδρία.
Όπως αναφέρει Το βήμα της Μεγάλης Τρίτης, τα τελευταία 30 χρόνια, ο πλανήτης έχει χάσει πολύτιμα τροπικά δάση έκτασης ίσης με εκείνη της ΕΕ. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 16% των θηλαστικών ανά τον κόσμο κινδυνεύει από αφανισμό.
Στην Ευρώπη το ποσοστό αυτό φθάνει το 42%, ενώ μόνο για το 8% των θηλαστικών διαπιστώνεται αύξηση του πληθυσμού τους. Αλλωστε η Γηραιά Ηπειρος τον τελευταίο μισό αιώνα έχει απολέσει περισσότερο από το 50% των υγροτόπων και των γεωργικών εκτάσεων που θεωρούνται υψηλής φυσικής αξίας, ενώ ταυτόχρονα έχουν υποβαθμιστεί και πολλά από τα θαλάσσια οικοσυστήματα της- τα τελευταία 15 χρόνια υπολογίζεται ότι τα νερά της Μεσογείου έχουν «εμπλουτιστεί» με 55.000 τόνους πετρελαίου.
Μάλιστα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Πρίνστον και του αμερικανικού WWF (η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Μammalogy») βρήκαν ότι από το 1500 μ.Χ. ως σήμερα τουλάχιστον το 35% των θηλαστικών άνω των 20 κιλών έχει χάσει πάνω από τον μισό πληθυσμό του.
Σύμφωνα με την Έλενα Δανάλη από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να εκτιμηθεί άμεσα είναι το πραγματικό συνολικό κόστος της σύγχρονης γεωργίας «που είναι πλέον ασήκωτο τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για τα οικοσυστήματα».
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ο ΣΥΝ καλεί τους πολίτες του «πλανητικού χωριού» να προστατέψουν το κοινό σπίτι από την υποβάθμιση και τη ρύπανση.
«Η επιβίωση και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής περνάει μέσα από την ορθολογική χρήση των πόρων μας και τη φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια της γης, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για έναν βιώσιμο πλανήτη για όλους».

Πηγή : in.gr

Ηλεκτρονικός υπολογιστής

Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι μια μηχανή κατασκευασμένη περισσότερο από ηλεκτρονικά, ηλεκτρικά αλλά και μερικά μηχανικά συστήματα με σκοπό να υπολογίζει. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι ένα αυτοματοποιημένο ηλεκτρονικό ψηφιακό επαναπρο­γραμ­ματιζόμενο σύστημα γενικής χρήσης το οποίο μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα βάσει ενός συνόλου προκαθορισμένων οδηγιών – εντολών που ονομάζονται πρόγραμμα.
Κάθε υπολογιστικό σύστημα, όσο μεγάλο ή μικρό κι αν είναι, αποτελείται από το ή υλικό μέρος (hardware) και το λογισμικό μέρος (software). Τα βασικά στοιχεία του υλικού μέρους του υπολογιστή είναι η κεντρική μονάδα επεξεργασίας (ΚΜΕ, αγγλ. CPU, Central Prossesing Unit), η κεντρική μνήμη (RAM & ROM-BIOS), οι μονάδες εισόδου - εξόδου (πληκτρόλογιο, ποντίκι, οθόνη κ.α.), οι Περιφερειακές συσκευές (σκληρός διδκός, δισκέτα CD-ROM, εκτυπωτής, σαρωτής, μόντεμ κ.α.).
Υπάρχουν διάφοροι τύποι υπολογιστών οι οποίοι διαφέρουν κατά το μέγεθος, τις δυνατότητες (επεξεργαστική ισχύς), αλλά και τον τρόπο που τα βασικά τους μέρη συνδέονται και συνεργάζονται μεταξύ τους, έχουν δηλαδή διαφορετική αρχιτεκτονική. Στην πιο διαδεδομένη κατηγορία υπολογιστών ανήκουν οι μικροϋπολογιστές. Στους μικροϋπολογιστές τα βασικά εξαρτήματα όπως, ο επεξεργαστής, η μνήμη κ.ά. βρίσκονται τοποθετημένα σ' ένα τυπωμένο κύκλωμα που ονομάζεται μητρική πλακέτα (αγγλ. Motherboard ή MoBo). Εκτός από τον επεξεργαστή και τη μνήμη, πάνω στη μητρική βρίσκονται οι θέσεις επέκτασης στις οποίες τοποθετούνται οι διάφορες κάρτες γραφικών, ήχου κ.λπ.). Στη μητρική επίσης βρίσκονται υποδοχές για τη σύνδεση διαφόρων άλλων συσκευών.
Το λογισμικό του υπολογιστή αποτελείται από τα απαραίτητα προγράμματα που δίνουν τις κατάλληλες εντολές, για να εργάζεται το υλικό μέρος. Συνίσταται δε από το Λειτουργικό Σύστημα (βασικές οδηγίες για τη λειτουργία του Η/Υ καθώς και για την επικοινωνία του με τον άνθρωπο) και το Λογισμικό Εφαρμογών (Πακέτα εφαρμογών, Γλώσσες Προγραμματισμού, Εκπαιδευτικό Λογισμικό, προγράμματα – εργαλεία κ.α.).
πηγή : Βικιπαίδεια

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ

Πυριτιδοποιείο ή Μπαρουτάδικο είναι η περιοχή του Αιγάλεω στην οποία για πολλά χρόνια (1874-1970) λειτούργησε εργοστάσιο που κατασκεύαζε πυρίτιδα (μπαρούτι), πυρομαχικά και όπλα.
Στην Αρχαιότητα: Κατά την αρχαιότητα στην περιοχή υπήρχαν κτήματα με ελιές, αμπέλια κλπ και πιθανόν κάποιο νεκροταφείο. Κοντά στο Μπαρουτάδικο έχει βρεθεί αρχαίος τάφος του 500-450 π. Χ. και άγαλμα Σειληνού. Επίσης έχουν βρεθεί άγαλμα με γυναικεία μορφή και χάλκινος Σάτυρος του 470-460 π. Χ.
Στα Νεότερα χρόνια: Στα νεότερα χρόνια η περιοχή ήταν γεμάτη ελαιόδεντρα, περιβόλια και χωράφια. Η ονομασία της ήταν «Μπαστάρδο» ή «Μπαστάρδι» ή «Μπιστάρδο». Το όνομα αυτό αναφέρεται σε επίσημα συμβόλαια και κληρονομιές του 1825 και έχει μάλλον Φράγκικη προέλευση.
Το 1872 η Βουλή επικύρωσε σύμβαση με την οποία έδινε το δικαίωμα στον Ιωάννη Δούμα να φτιάξει εργοστάσιο παραγωγής πυρίτιδας. Στις 6/5/1874 με Βασιλικό Διάταγμα εγκρίθηκε η σύσταση της Ανωνύμου Εταιρίας με την επωνυμία «Ελληνικό Πυριτιδοποιείο». Διευθυντής, μέτοχος και ψυχή της Εταιρίας είναι ο Κ. Μωραϊτίνης ο οποίος στις 1/3/1875 πούλησε την εταιρία αντί 10.300 δρχ στο κτήμα έκτασης 100 στρεμ. για να στεγαστεί το εργοστάσιο. Το 1876 ξεκινά να δουλεύει το μικρό εργοστάσιο με προσωπικό 28 εργάτες από τους οποίους οι 7 ήταν γυναίκες. Την εποχή αυτή κάποιος Κωνσταντέας από τη Μάνη, ο οποίος είχε υπεύθυνη θέση στο εργοστάσιο, αρχίζει να φέρνει από τη Μάνη αρκετούς συγχωριανούς του για να εργαστούν στο Πυριτιδοποιείο.
Το 1893, μέτοχος στην εταιρία, γίνεται ο Ανδρέας Κορδέλλας, διαπρεπής ορυκτολόγος και καθηγητής. Μέχρι τότε το εργοστάσιο παρήγαγε μαύρη πυρίτιδα για φουρνέλα, πυρίτιδα κυνηγιού, δυναμίτιδα και σκάγια.
Το 1900 η εταιρία αλλάζει επωνυμία και γίνεται «Εταιρία Ελληνικού Πυριτιδοποιείου, Χημικών και Βιομηχανικών Προϊόντων». Εκτός από την πυρίτιδα αρχίζει να παράγει και χημικά προϊόντα όπως θεϊκό, νιτρικό, υδροχλωρικό οξύ κλπ.
Το 1908 η Εταιρία συγχωνεύτηκε με το καλυκοποιείο των Αδελφών Μαλτσινιώτη και δημιουργήθηκε η «Εταιρία Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου». Η νέα Εταιρία αναλαμβάνει να παράγει τα πυρομαχικά του Ελληνικού Στρατού. Με τα πυρομαχικά αυτά έγιναν οι νικηφόροι αγώνες του 1912-14.
Το 1934 το μικρό εργοστάσιο αγοράζει ένας πανέξυπνος, δραστήριος και πάμπλουτος Μικρασιάτης, ο Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης (Μπόντος). Ο Μποδοσάκης αγοράζει νέες εκτάσεις, επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του Εργοστασίου και φέρνει σύγχρονα μηχανήματα από το εξωτερικό.
Οι εργάτες εργάζονται νύχτα μέρα σε βάρδιες και η παραγωγή ανεβαίνει κατακόρυφα. Ο Μποδοσάκης σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε κύριος του μονοπωλίου παραγωγής όπλων και πυρομαχικών στην Ελλάδα. Μεγάλες ποσότητες όπλων και πυρομαχικών εξάγονται στο εξωτερικό και αποφέρουν τεράστια κέρδη στον ιδιοκτήτη της εταιρίας. Όλα αυτά έχουν, όμως, κάποιο τίμημα.
Το 1936 μια τρομερή έκρηξη συγκλονίζει την περιοχή. Είναι τόσο μεγάλη έκρηξη που πέτρες, λαμαρίνες, αντικείμενα και ανθρώπινα κορμιά εκσφενδονίζονται σε μεγάλες αποστάσεις από το εργοστάσιο. Κανείς δεν ξέρει πόσοι εργάτες σκοτώθηκαν σε αυτή την έκρηξη. Επίσημα έχουν καταγραφεί μόνον δύο νεκροί.
Το 1940 ο Μποδοσάκης καταλαβαίνει πως πλησιάζει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αγοράζει μια μεγάλη έκταση 230 στρεμ. γύρω από το εργοστάσιο και χτίζει ένα δεύτερο Εργοστάσιο παραγωγής πυρίτιδας και πολεμικών όπλων. Για να αποφύγει τον κίνδυνο των εκρήξεων, τα κτίρια των εργοστασίων προστατεύονται με τεράστιους και πανύψηλους όγκους χωμάτων. Στις παραμονές του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, τα Εργοστάσια του Μποδοσάκη απασχολούν 12.000 εργάτες. Όπλα και πυρομαχικά εξάγονται στο εξωτερικό και αποφέρουν μεγάλα κέρδη. Ακόμα και η Αγγλία που είναι Αυτοκρατορία, αγοράζει 800.000.000 φυσίγγια και 200.000 οβίδες. Την εποχή αυτή περιμετρικά του Εργοστασίου είχε κτιστεί τοίχος με φυλάκια.
Στη διάρκεια του πολέμου η Εταιρία τροφοδοτεί με πυρομαχικά τον Ελληνικό Στρατό. Κτίζονται υπόγειες στοές από μπετόν με βάθος ως 10 μέτρα και χρησιμοποιούνται από τους εργάτες και τους Αιγαλιώτες ως καταφύγια καθώς οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί των Γερμανών είναι συχνοί.
Το 1941 όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα, οι εγκαταστάσεις του Πυριτιδοποιείου λεηλατήθηκαν.
Με την απελευθέρωση (1944) και μέχρι το 1960 το Εργοστάσιο υπολειτουργεί εξαιτίας των μικρών παραγγελιών αλλά και των οικισμών που έχουν πυκνώσει περιμετρικά των τοίχων. Από τον φόβο των εκρήξεων αλλά και τις αναθυμιάσεις των χημικών οξέων που βγαίνουν από τις καμινάδες, οι Δημοτικές Αρχές και οι Σύλλογοι των κατοίκων της περιοχής κινητοποιούνται και αγωνίζονται να σταματήσει η λειτουργία και να απομακρυνθεί το Εργοστάσιο.
Το 1970, τελικά, το εργοστάσιο θα κλείσει οριστικά και θα μεταφερθεί στο Λαύριο. Το γήπεδό του πουλήθηκε στο Δημόσιο, τα ερειπωμένα κτίρια και οι εγκαταστάσεις δωρίστηκαν στο Στρατό, κι ένα μέρος της έκτασης παραχωρήθηκε στο Δήμο Αιγάλεω.
Το 1974 ο Στρατός αναλαμβάνει να καθαρίσει το χώρο. Συνεργεία του Στρατού γκρεμίζουν τον τοίχο και τα φυλάκια, ανατινάζουν τα φουγάρα, τα κτίρια και ισοπεδώνουν την περιοχή. Μόνο μνημείο της παλιάς εποχής απομένει πια το φουγάρο για να θυμίζει στους νεότερους την ιστορία του Πυριτιδοποιείου.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Δήμος, οι κάτοικοι και τα σχολεία του Αιγάλεω προχώρησαν στη δεντροφύτευση και τη διαμόρφωση του χώρου όπως είναι σήμερα…

ANTIVIRUS – FIREWALL - ADWARE/SPYWARE

Οι υπολογιστές μας που είναι συνδεμένοι στο Διαδίκτυο δέχονται καθημερινά επιθέσεις από κακόβουλα προγράμματα που έχουν ως στόχο την καταστροφή τους ή την υποκλοπή προσωπικών μας πληροφοριών. Για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να εγκαταστήσουμε στους Η/Υ μας κάποια προγράμματα που θα μας προστατεύουν και ονομάζονται Antivirus. Κάποια antivirus είναι δωρεάν και κάποια άλλα πωλούνται. Όμως κατά κοινή ομολογία τα δωρέαν antivirus προσφέρουν ακριβώς την ίδια προστασία (πολλές φορές και καλύτερη) από τα επι πληρωμή. Και επειδή ως μαθητές δεν διαθέτουμε απεριόριστα χρήματα για να τα ξοδέυουμε εδώ και εκεί, θα σας παρουσιάσουμε τα κορυφαία δωρεάν antivirus και adware/spyware programs.
To λογισμικό Antivirus αποτελείται από ηλεκτρονικά προγράμματα που προσπαθούν να βρουν και να καταστρέψουν ιούς και άλλα κακόβουλα προγράμματα (malware) που έχουνε εγκατασταθεί στον υπολογιστή μας. To Antivirus χρησιμοποιεί δύο διαφορετικές τεχνικές για να το καταφέρει αυτό. Εξετάζει για αρχεία που περιέχουν γνωστούς προς το λεξιλογιό του ιούς και ψάχνει για ύποπτη συμπεριφορά προγραμμάτων, κάτι που μπορεί να υποδηλώνει κάποια μόλυνση. Τα περισσότερα λογισμικά antivirus προσφέρουν και λειτουργία firewall.
Στην επιστήμη των υπολογιστών ο όρος firewall ή τείχος προστασίας χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάποια συσκευή ή πρόγραμμα που είναι έτσι ρυθμισμένο ούτως ώστε να επιτρέπει ή να απορρίπτει πακέτα δεδομένων που περνούν από ένα δίκτυο υπολογιστών σε ένα άλλο. Συνήθως τα δύο αυτά δίκτυα είναι το Διαδίκτυο και το τοπικό δίκτυο. Ο σκοπός της τοποθέτησης ενός firewall είναι η πρόληψη επιθέσεων στο τοπικό δίκτυο και η αντιμετώπισή τους.
Ένα λογισμικό Adware/Spyware δουλεύει όπως ακριβώς και ένα πρόγραμμα antivirus. Ένα τέτοιο λογισμικό όμως δεν έχει στόχο προγράμματα τα οποία έχουν εγκατασταθεί στον Η/Υ με σκοπό να επιβραδύνουν τις επιδόσεις του, αλλά προγράμματα που προσπαθούν να αποστείλουν στον “έξω κόσμο” προσωπικές πληροφορίες. Οι πληροφορίες αυτές μπορεί να είναι στοιχεία πιστωτικών καρτών που έχετε χρησιμοποιήσει, κωδικοί εισόδου στο διαδίκτυο κ.α. Επίσης καταφέρνουν να προβάλουν διαφημιστικά banners σε ανύποπτο χρόνο όταν βρισκόμαστε μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή.

Κάποια από τα δωρεάν λογισμικά antivirus είναι
1- AVG AntiVirus
2- Comodo Antivirus
3- Avast

πηγή : Π.Α.Σ.Π. Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Γήπεδο Αιγάλεω "Σταύρος Μαυροθαλασσίτης"

Μιας που μιλήσαμε πριν για τον δήμο μας , δεν μπορούσαμε να μην πούμε και για το δημοτικό μας γήπεδο, δηλαδή την έδρα της ομάδας του Αιγάλεω. Συγκριμένα βρίσκεται στην οδό Θηβών , 500 περίπου μέτρα αριστερά της ιερά οδού.
Το γήπεδο έχει χωρητικότητα 8217 θεατές καθήμενους. Κτίστηκε το 1968 και έγινε και μια ανακατασκευή το 2006. Το ρεκόρ θεατών που έχει δεχτεί είναι 17917, σε έναν αγώνα Αιγάλεω-Ολυμπιακός στις 4 Μαρτίου 1973, λίγο παλιά αλλά αξίζει να το λέμε. Το γήπεδο φέρει από το 1987 το όνομα του Σταύρου Μαυροθαλασσίτη, του δημάρχου που ήταν ο πρωτεργάτης της κατασκευής του. Η χωρητικότητά του ήταν 18.000 με θέσεις ορθίων στο μισό γήπεδο μέχρι το 1999, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή της νέας εξέδρας της οδού Μάκρης (θύρες 1-4). Την ίδια χρονιά όμως έγινε ο σεισμός που προκάλεσε εκτεταμένες φθορές στην κύρια εξέδρα της οδού Θηβών. Η ομάδα του Αιγάλεω αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει διαδοχικά το στάδιο του Περιστερίου και το γήπεδο του Κορυδαλλού. Το 2002 το Αιγάλεω επέστεψε και πάλι στη φυσική του έδρα, που επισκευάστηκε, έστω και μερικώς (μειωμένη χωρητικότητα: 3.530). Λειτουργούσαν μόνο η νέα εξέδρα της οδού Μάκρης, καθώς και η μικρή της οδού Θεσσαλονίκης, πίσω από τη μία εστία. Το 2005 ξεκίνησαν με χρηματοδότηση του ΟΠΑΠ τα έργα για την ανακατασκευή των τριών από τις τέσσερις κερκίδες, καθώς και τη στέγαση της κερκίδας της οδού Μάκρης. Αυτή της οδού Θεσσαλονίκης γκρεμίστηκε και φτιάχτηκε νέα στη θέση της. Επίσης, κατασκευάστηκε ανάλογη κερκίδα και στην απέναντι πλευρά, στον χώρο της παλιάς θύρας 12. Τώρα έχει δημιουργηθεί και στέγαση πάνω από τις θέσεις της οδού Θηβών που στολίζει κυριολεκτικά το γήπεδο.

Πηγή : http://www.stadia.gr/ αλλά και εγώ οχι μόνο το site

Σαν σήμερα το Ναυάγιο του Τιτανικού

Ο Τιτανικός ήταν ένα "αβύθιστο" πλοίο του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε το 1907 και ολοκληρώθηκε το 1911. Η κατασκευή του έγινε στα ναυπηγεία Harland & Wolff με Ιρλανδούς εργάτες οι οποίοι δούλευαν 6 μέρες την εβδομάδα για 9 ώρες. Είχε μέσα τα πιο τέλεια συστήματα της εποχής του ενώ η ταχύτητα που ανέπτυσσε ήταν 24 κόμβους/ώρα! Ταχύτητα σχεδόν διπλάσια από τα υπόλοιπα συμβατά καράβια. Είχε 28 σουίτες στην Α’ θέση, 4 ανελκυστήρες, 2 βιβλιοθήκες, θερμαινόμενη πισίνα, 2 εστιατόρια, 2 κομμωτήρια, 2 αίθουσες μουσικής, πλήρες γυμναστήριο. Όπως αντιλαμβάνεσθε μια ολόκληρη πολιτεία και μάλιστα χλιδάτη!!!
Όλο αυτό το μεγαλούργημα, καθελκύστηκε στις 31/5/1911 στις 12:15 στο Belfast. Χρειάστηκαν 20 τόνοι ζωικού λίπους, σαπουνιού και λαδιού μηχανής για να φτιαχτεί το μείγμα για να "γλιστρήσε" το καράβι, ενώ δεν σπάστηκε ποτέ η σαμπάνια!! Το θέμα είναι πως ήταν ένα μεγαλειώδης επίτευγμα για τα δεδομένα της εποχής εκείνης και σε εκείνο το καράβι είχαν επιβιβαστεί όλη η αφρόκρεμα της Γης. Ηθοποιοί, πολιτικοί, μεγάλο-επιχειρηματίες, όλοι εκεί. Η εταιρεία WHITE STAR είχε τοποθετήσει έναν πολύ έμπειρο καπετάνιο ο οποίος θα έκανε το τελευταίο του ταξίδι. Αλλά τι σου είναι η τύχη. Να έχεις γλιτώσει από του Χάρου τα δόντια με όλα τα σαπιοκάραβα της εποχής και να βυθίζεσαι με τον "αβύθιστο" Τιτανικό!!! Τα μετεωρολογικά δελτία ήταν αρκετά καλά αλλά υπήρχε προειδοποίηση από την Αμερικανική Ακτοφυλακή για παγόβουνα. Έφτασαν 3 μηνύματα στον Πλοίαρχο, αλλά με προτροπή της πλοιοκτήτριας εταιρείας του ζήτησαν να ανάψει και τον τελευταίο λέβητα για να φτάσουν νωρίτερα στην Νέα Υόρκη κατά μια μέρα. Η αρχή του τέλους είχε σημάνει. Με τέσσερις λέβητες αναμμένους και με τη ταχύτητα στα ¾ δηλαδή κάπου στους 18 κόμβους να κινείται στον Ατλαντικό με παγόβουνα διάσπαρτα, ήταν σαν να παίζεις ρώσικη ρουλέτα με έξι σφαίρες.
14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1912 ΩΡΑ 23:39 Ο ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΒΑΡΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ ΒΛΕΠΕΙ ΕΝΑ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ!!! Καλεί από την γέφυρα με το τηλέφωνο και τους λέει για το παγόβουνο στα δεξιά και ζητά φουλ της μηχανές οπισθοπορεια και όλο αριστερά. Όμως ένα τέτοιο καράβι δεν είναι ταχύπλοο να στρίψει μονοκόμματα. Έτσι 37 δευτερόλεπτα μετά γίνεται η πρόσκρουση με το παγόβουνο. Αρχίζουν να μπαίνουν νερά κλείνουν τα στεγανά αλλά είναι πλέον αργά. Αρχίζουν να πετούν φωτοβολίδες. Ο ασυρματιστής αρχίζει να εκπέμπει S.O.S. και να δίνει τις συντεταγμένες. Το πλοίο "ΚΑΡΠΑΘΙΑ" ανταποκρίνεται και φθάνει μετά 3 ώρες. Κατεβαίνουν οι βάρκες μισό γεμάτες. 1500 ψυχές και ο Τιτανικός γίνεται ο υγρός τους τάφος.

TO ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΙΚΌΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ... ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ!

Σύμφωνα με τον Εσάμ Ελ Χινάουι, καθηγητή φυσικών πόρων και περιβάλλοντος του Καΐρου, περιβαλλοντικός μετανάστης είναι ο άνθρωπος «που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το παραδοσιακό του περιβάλλον προσωρινά ή μόνιμα εξαιτίας μιας αξιοσημείωτης φυσικής καταστροφής (είτε λόγω φύσης είτε ανθρώπινης παρέμβασης), η οποία θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξή του ή επηρεάζει τον τρόπο ζωής του». Ο υπέρμαχος των περιβαλλοντικών μεταναστών Άντονι Ολιβερ Σμίθ, ανθρωπολόγος του πανεπιστημίου της Φλόριντα, διαχωρίζει τους «περιβαλλοντικούς μετανάστες από τους οικονομικούς και πολιτικούς» με το εξής σκεπτικό: «Συχνά αναφερόμαστε στη δοκιμασία των μεταναστών ως μια ένδειξη της ανικανότητας του ανθρώπου να συμβιώσει με τον συνάνθρωπο», τώρα με τους περιβαλλοντικούς μετανάστες «Είμαστε αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα μεταναστών, που οφείλεται στην ανικανότητα του ανθρώπου να συμβιώσει με τη φύση».
Το φαινόμενο αυτό αρχίζει και παίρνει όλο και πιο μεγάλες διαστάσεις. Όλο και συχνότερα, μεγάλες μάζες ανθρώπων εγκαταλείπουν τον τόπο τους σε αναζήτηση καλύτερης ζωής. Και αυτό δεν το κάνουν για τους μέχρι τώρα γνωστούς λόγους, δεν εγκαταλείπουν τα σπίτια τους ή την πατρίδα τους, διότι υφίστανται πολιτικές διώξεις ούτε γιατί μαστίζονται από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το κάνουν λόγω της συχνότητας, της διάρκειας και της έντασης των φυσικών καταστροφών, των κλιματικών αλλαγών, της υπερθέρμανσης του πλανήτη, της διάβρωσης του εδάφους και της μόλυνσης του νερού. Το κάνουν γιατί έχει καταστραφεί το φυσικό τους οικοσύστημα, έχουν καεί τα δάση, έχει στερέψει το νερό, έχουν καταστραφεί οι καλλιέργειές τους, έχει μολυνθεί η ατμόσφαιρα, έχει συμβεί κάποιο βιομηχανικό ατύχημα, έχουν χτυπηθεί από σεισμούς, τσουνάμι, φονικές καταιγίδες. Το κάνουν γιατί έχει καταστεί αβίωτο το περιβάλλον στο οποίο ζουν και εν τέλει τίθεται σε κίνδυνο η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους.
Και ο αριθμός αυτών των ανθρώπων δεν είναι μικρός. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Φυσικών Πόρων του Καΐρου σήμερα υπάρχουν 30 εκατομμύρια τέτοιοι μετανάστες. Συγκεκριμένα από την Αναφορά Παγκοσμίων Καταστροφών που εκδίδει κάθε χρόνο ο Ερυθρός Σταυρός, εμφανίζονται περίπου 5.000 νέοι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες κάθε μέρα. Και δυστυχώς οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες: η Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (ΙPCC), το σώμα που έχει επιφορτιστεί από τα ΗΕ να μελετά τις αιτίες και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, προβλέπει 150.000. 000 περιβαλλοντικούς πρόσφυγες μέχρι το 2050.
Το φαινόμενο αυτό κάνει τα πρώτα του βήματα και στη χώρα μας. Αιτία αποτελούν οι πρόσφατες φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, οι οποίες διαμορφώνουν συνθήκες πρόσφορες για εσωτερική κυρίως μετακίνηση των πληθυσμών τους. Η κατάσταση στις περιοχές αυτές είναι δραματική.
Η Ηλεία, ένας νομός κατά βάση αγροτικός (39% του ενεργού πληθυσμού απασχολείται στον πρωτογενή τομέα, δηλαδή τη γεωργία) και τουριστικός (800 τουρίστες επισκέπτονται καθημερινά την Ολυμπία), δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα. Η φυτική του παραγωγή καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά, μεγάλες είναι και οι καταστροφές της ζωικής παραγωγής, ενώ οι πύρινες φλόγες κατέκαψαν το σπάνιας ομορφιάς δάσος του Καϊάφα, απειλώντας ακόμη και τον ιερό χώρο των Ολυμπιακών Αγώνων. Στην Αχαΐα έγινε ¨στάχτη και μπούλμπερη¨ ένα μεγάλο τμήμα του Χελμού και των μαγευτικών τοπίων που απλώνονταν από το Διακοφτό μέχρι τα Καλάβρυτα, ενώ καταστράφηκαν μεγάλες εκτάσεις ελαιοδέντρων. Στην Αρκαδία, μια κατά κόρον κτηνοτροφική περιοχή, κάηκαν βουνά με έλατα, προκαλώντας τεράστιο πλήγμα στην κτηνοτροφία. Στην Λακωνία, όπου οι μισοί κάτοικοι είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι (47,92%), καταστράφηκαν καλλιεργήσιμες εκτάσεις με εσπεριδοειδή και ελαιόδεντρα. Εκατοντάδες στρέμματα ελαιοδέντρων κάηκαν και στην Κορινθία, όπου η παραγωγή σε ελαιόλαδο ανέρχεται ετησίως σε 10.000 τόνους. Εξίσου τραγικές είναι βέβαια και οι καταστροφές στην Εύβοια, όπου παράγεται το 10% του συνόλου της εγχώριας παραγωγής κρέατος, το 10% της συνολικής παραγωγής σε μέλι και το 20% των ψαριών εσωτερικών υδάτων.
Αλλά ας μιλήσουμε με νούμερα! Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία στους παραπάνω νομούς κάηκαν συνολικά περισσότερα από 1.270.000 στρέμματα δάσους και δασικής έκτασης, έμειναν τουλάχιστον 16.000 άστεγοι, ενώ 4.500 σπίτια κάηκαν ή καταστράφηκαν. Στα νούμερα αυτά πρέπει να προστεθούν 60.000 περίπου καμένα αιγοπρόβατα και οι μεγάλες ζημιές σε εθνικό και επαρχιακό δίκτυο, καθώς και στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης. Επίσης, 20 χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς. Η μέχρι τώρα αποτίμηση της καταστροφής ανέρχεται στο υπέρογκο ποσό του 1,5 δις Ευρώ, ενώ δεν έχουν εκτιμηθεί πλήρως οι απώλειες στο φυτικό και ζωικό κεφάλαιο της περιοχής. Η καταστροφή αυτή προκαλεί ανυπολόγιστες ζημιές στον παραγωγικό και οικονομικό ιστό των περιοχών αυτών. Πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη να έχουν χάσει τα υπάρχοντά τους, τα χωράφια που καλλιεργούσαν, τα δέντρα από τα οποία εμπορεύονταν τους καρπούς τους και τα ζώα τους. Βρέθηκαν χωρίς λεφτά, χωρίς δουλειά και άρα χωρίς μέλλον. Είδαν τους κόπους τους να χάνονται μέσα στην πύρινη λαίλαπα και στις αδυναμίες των υπευθύνων να αντιμετωπίσουν άμεσα και αποτελεσματικά την πυρκαγιά. Το πρώτο βασανιστικό ερώτημα που βγήκε αυθόρμητα από τα χείλη τους ήταν ¨γιατί;¨ Το δεύτερο, που συνεχίζει να βγαίνει είναι ¨Και τώρα τι γίνεται;¨
Όσο όμως δεν παίρνουν μια πειστική απάντηση από τους αρμόδιους, όσο η πολιτεία αρκείται στις κινήσεις εντυπωσιασμού των πρώτων ημερών περί δήθεν σχεδίων αποκατάστασης των ζημιών και ενίσχυσης της παραγωγής και των κατοίκων, όσο δεν βλέπουν πράξεις και έργα, τόσο το ερώτημα αυτό θα γίνεται θηλιά στο λαιμό τους και θα τους ωθεί στην απόγνωση. Και μετά την απόγνωση έρχονται πολλά. Και ανάμεσα σε αυτά είναι και η οδυνηρή απόφαση να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν αλλού μια καλύτερη μοίρα για αυτούς και τα παιδιά τους.
Πηγές:1) Διαδίκτυο: Google.gr, Ecocrete.gr.2) Eφημερίδες: Καθημερινή, Έθνος & Νέα.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ (1900-1925)

Η ιστορία της νεοελληνικής μετανάστευσης, με την έννοια της μετοίκησης είναι τόσο παλιά, όσο και η ιστορία μας. Για λόγους πού κατά καιρούς διαφοροποιούνται, οι Έλληνες “μοιάζει” πάντα να αποζητούν καινούριες πατρίδες με παραδοσιακούς προορισμούς τα παρευξείνια, τα ανατολικομεσογειακά, τα νοτιορώσικα και δυτικοευρωπαϊκά κέντρα, που έγιναν οι πυρήνες μιας ισχυρής διασποράς. Ωστόσο από τα τέλη τον περασμένου αιώνα οι αναζητήσεις κατευθύνονταν ακόμα πιο μακριά, καταργώντας τα νοητά σύνορα των ωκεανών, με κύριους αποδέχτες την Αμερική και την Αυστραλία . Ο μεταναστευτικός πυρετός θα κορυφωθεί την εικοσαετία 1900-1920 και η Ελλάδα θα χάσει το 8% του συνολικού της πληθυσμού. Περίπου 25.000 άνθρωποι εγκαταλείπουν ετησίως, μια χώρα οικονομικά εξουθενωμένη και πολιτικά αβέβαιη και ξεκινούν για τη “Γη της Επαγγελίας” που υπόσχεται πλούτο και ευημερία, “ευκαιρίες” και στους λιγότερο τυχερούς. Ο μύθος της αμερικάνικης “Γης της επαγγελίας”, του καταφύγιου των αποδήμων όλου του κόσμου, αναμφισβήτητα διαπότισε όλη την ύπαιθρο. Βέβαια οι ΗΠΑ δεν αποτέλεσαν με κανένα τρόπο μια προνομιακή ζώνη για τους Έλληνες μετανάστες, όπου η αλληλεγγύη ανάμεσα σε συμπατριώτες θα εξασφάλιζε μια θέση καθορισμένη και προορισμένη γι' αυτούς μέσα στον κοινωνικό καταμερισμό εργασίας. Αποτελούσε τμήμα μιας παγκόσμιας και βασικά προλεταριακής μεταναστευτικής ροής, που ενσωματωνόταν στη διαδικασία της εντυπωσιακής ανάπτυξης του αμερικάνικου καπιταλισμού μετά τη λήξη του αμερικάνικου εμφυλίου πολέμου . Οι Έλληνες που μετανάστευαν στις υπερπόντιες χώρες, εκτός από τη σωματική ικανότητα, δε διέθεταν άλλο προσόν. Έφταναν στον Πειραιά και αντίκριζαν για πρώτη φορά θάλασσα και βαπόρια. Ήταν αγράμματοι, λίγοι είχαν τελειώσει το Δημοτικό, “άβγαλτοι” και αθώοι, στερημένοι άνθρωποι, πού δεν είχαν συνείδηση της δύναμής τους, ούτε φυσικά των δικαιωμάτων τους. Δηλαδή ήταν το κατάλληλο υλικό για εκμετάλλευση.

Πηγή : http://web.auth.gr/

Παγκόσμια ημέρα κατά της ασθένειας του Πάρκινσον

Η παγκόσμια ημέρα κατά της ασθένειας του πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της ευρωπαϊκής ένωσης για την ασθένεια πάρκινσον (ΕPDA) και την υποστήριξη του παγκόσμιου οργανισμού υγείας. Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η << Χάρτα της EPDA>> που σκοπό είχε να ενημερώσει του πασχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματα τους , αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.
Γιορτάζεται κάθε χρόνο στης 11 Απριλίου ημερομηνία γέννησης του άγγλου Τζέιμς Πάρκινσον . Ο Πάρκινσον το 1817 ανακάλυψε την συμπτωματολογία της ασθένειας , που πλήττει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και σήμερα είναι γνωστό με το όνομα του.

ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΒΗΜΑΤΑ... ΧΕΛΩΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΟΧΗ

Το παράδειγμα της ψηφιακής τηλεόρασης

Η νέα εποχή στην λήψη ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος ξεκίνησε...

Η επίγεια ψηφιακή τηλεόραση DTT (Digital Terrestrial Television) αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για τα τηλεοπτικά δρώμενα, αφού θα μπορούμε επιτέλους να απολαμβάνουμε ποιότητα εικόνας υψηλής ευκρίνειας (high definition) και πολυκαναλικό ψηφιακό ήχο (dolby digital), ενώ στο μέλλον θα παρέχονται και διαδραστικές υπηρεσίες (interactive services) που θα υποστηρίζουν οι ψηφιακοί δέκτες και θα επιτρέπουν στο χρήστη να πραγματοποιεί μέσα από το σαλόνι του ο,τιδήποτε θελήσει, από αγορές προϊόντων μέχρι να επιλέξει την κάμερα μέσα από την οποία θέλει να παρακολουθήσει έναν αγώνα ποδοσφαίρου, για παράδειγμα.

Τη στιγμή, όμως, που οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες καλπάζουν προς την ψηφιακή εποχή, η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της νηπιακά βήματα, μέσα σε ένα ιδιαίτερα θολό τοπίο. Μέσα σε ένα τοπίο που απουσιάζει εντελώς τόσο το ανάλογο θεσμικό πλαίσιο και ο σχεδιασμός, όσο και ανάλογος προσανατολισμός.

Το πόσο σημαντικό για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος εισόδου στην ψηφιακή εποχή είναι το θεσμικό πλαίσιο, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες έχουν καταρτίσει την σχετική νομοθεσία πολλά χρόνια πριν. Ειδικότερα, η Ολλανδία, που είναι η πρώτη πουπέρασε στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση το 2003, είχε καταρτίσει τη σχετική νομοθεσία το 1999. Πέρσι μπήκε στην ψηφιακή εποχή και η Φινλανδία, η οποία είχε καταρτίσει τη σχετική νομθεσία το 1996 και την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος την έκανε το 2001. Φέτος, ακολουθούν η Σουηδία και η Νορβηγία, οι οποίες ξεκίνησαν τις σχετικές διαδικασίες από το 1997 και το 2002. Στη συνέχεια έρχεται η Βρετανία, η οποία έθεσε τα νομοθετικά θεμέλια το 1996. Ακόμη και η Πορτογαλία, με την οποία συναγωνιζόμαστε σε πολλά θέματα, για το ποιος θα βγει τελευταίος, μας έχει ξεπεράσει, έχει προετοιμαστεί νομοθετικά από το 2000 και ήδη έχει μπει πειραματικά στο "ψηφιακό κλαμπ". Και... τελευταίοι και καταϊδρωμένοι ερχόμαστε εμείς! Το σχετικό εγχείρημα ανατέθηκε στην κρατική τηλεόραση, στην ΕΡΤ, ενώ οι ιδιώτες επενδυτές κρατούν μία στάση αναμονής. Ζητούν από την κυβέρνηση να διαμορφώσει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, όσον αφορά στο καθεστώς λειτουργίας της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης, προκειμένου να αποφασίσουν για το αν τους συμφέρει να επενδύσουν σε αυτήν. Όσο λοιπόν η κυβέρνηση ολιγωρεί ή αδυνατεί να προβεί σε ένα σαφές νομοθετικό πλαίσιο και σε έναν συντονισμένο σχεδιασμό για το πέρασμα στην ψηφιακή τηλεόραση και κατ' επέκταση στην ψηφιακή εποχή, τόσο θα μεγαλώνει η απόστασή μας από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Και κάτι ακόμη:

Είναι πολύ σημαντική και η σχετική ευαισθητοποίηση όλων των πολιτών.

Μια ευαισθητοποίηση που μπορεί να προκύψει, τόσο μέσα από τη σωστή ενημέρωση για το "ψηφιακό μέλλον" της χώρας μας, όσο και την παροχή κινήτρων από την πλευρά του κράτους... Οι ευρωπαϊκές χώρες πρωτοπορούν και σ' αυτό. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην Ιταλία η αγορά εξοπλισμού για την ψηφιακή τηλεόραση από τους πολίτες επιδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αλλά μάλλον εδώ ισχύει το ρητό: "Εδώ είναι Ελλάδα..."

Ας ελπίσουμε να μη βγει αληθινό...

ΠΗΓΕΣ για αυτή την ανάρτηση:
www.sdtv.gr/news-1204.html
http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=15213

Η ιστορία του ποδοσφαίρου

Μετά από ένα δελτίο ειδήσεων του Frm (Αξίζει τον κόπο να το δείτε) θα μπορείτε να δείτε παρακάτω την ιστορία του ποδόσφαιρου.
Η ανάγκη δημιουργίας ενός κανονισμού για το άθλημα που σήμερα ονομάζουμε ποδόσφαιρο γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, προκειμένου να οριοθετηθεί το παιχνίδι σε σχέση με άλλα παρόμοια, όπως το ράγκμπι, που παίζονταν στα δημόσια σχολεία της Αγγλίας. Οι πρώτοι κανόνες τέθηκαν στο περίφημο κολέγιο του Κέιμπριτζ το 1848, σε μία συνεδρίαση στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από τα κολέγια Ίτον, Χάροου και Ράγκμπι. Εννέα χρόνια αργότερα, το πρώτο ποδοσφαιρικό σωματείο, η Σέφιλντ, προσέθεσε τους δικούς της και διαφοροποίησε κάποιους άλλους. Όλες αυτές οι προσπάθειες κορυφώθηκαν το 1863. Στις 26 Οκτωβρίου, αντιπρόσωποι ομάδων κι ενός κολεγίου συγκεντρώθηκαν στην Ταβέρνα των Μασόνων στο Λονδίνο, όπου συμφώνησαν στην ίδρυση της Ένωσης Ποδοσφαίρου Αγγλίας και στη δημιουργία των κανονισμών που διέπουν το άθλημα έως σήμερα. Τότε γεννήθηκε και ο όρος «soccer», όπως ονομάζεται το ποδόσφαιρο στ’ αγγλικά. Η λέξη προέρχεται από τη σύντμηση δύο λέξεων: Social Ceremony, που στα ελληνικά σημαίνει «κοινωνική τελετή». Σήμερα, υπεύθυνη για την τροποποίηση των κανονισμών είναι η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, η γνωστή μας FIFA, που ιδρύθηκε στις 21 Μαΐου του 1904 στο Παρίσι. Τιμήν ένεκεν, για την προσφορά της στο άθλημα, η Βρετανία είναι η μόνη χώρα που διατηρεί τέσσερις εθνικές ομάδες, αυτές της Αγγλίας, της Σκοτίας, της Ουαλίας και της Βόρειας Ιρλανδίας.

Η ιστορία του Δήμου μας......Αιγάλεω

Ο Δήμος Αιγάλεω βρίσκεται στην Δυτική περιοχή του Πολεοδομικού Συγκροτήματος των Αθηνών και έχει αναπτυχθεί εκατέρωθεν της αρχαίας Ιεράς Οδού. Η πόλη έχει πάρει το όνομά της από το Όρος Αιγάλεω, απ' όπου ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης παρακολούθησε την καταστροφή του στόλου του από τους Έλληνες, στην ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Το Αιγάλεω διασχίζεται από τον ποταμό - θεό Κηφισό, ο οποίος στην αρχαιότητα ήταν στολισμένος με αγάλματα, ιερά, μνημεία και ναούς. Μέρος του Αττικού Ελαιώνα, του γνωστού τόπου συνάντησης και συζήτησης του Σωκράτη και του Πλάτωνα, άνηκε κάποτε στην πόλη μας.
Η πόλη του Αιγάλεω καταλαμβάνει 650 εκτάρια και κατοικήθηκε μαζικά για πρώτη φορά το 1922 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Το 1934 με διάταγμα οι γύρω οικισμοί αποτέλεσαν την κοινότητα των "Νέων Κυδωνιών" μέχρι το 1941 οπότε και έγινε ο Δήμος. Στην περίοδο της Γερμανικής κατοχής οι κάτοικοι συμμετείχαν ενεργά στην αντίσταση με αποκορύφωμα την Μάχη του Κηφισού το 1944. Το ολοκαύτωμα που ακολούθησε έμεινε βαθιά χαραγμένο στις μνήμες όλων.
Ο πληθυσμός της πόλης μας, σύμφωνα με την απογραφή του 1991, είναι 78.563 κάτοικοι, στην πραγματικότητα όμως, στην πόλη ζουν και εργάζονται τουλάχιστον 120.000 άνθρωποι, μικρομεσαίου κυρίως εισοδήματος.
Ο Δήμος μας χρηματοδοτεί, οργανώνει και αναπτύσσει αξιόλογη δράση στον πολιτιστικό και αθλητικό τομέα καθώς και σε θέματα κοινωνικής πολιτικής. Μέρος αυτής της δράσης πιστοποιείται από την ύπαρξη και λειτουργία Δημοτικού Θεάτρου, Πνευματικού Κέντρου, Εικαστικού Εργαστηρίου και πολλών αθλητικών εγκαταστάσεων. Η ευαισθησία στα κοινωνικά προβλήματα γίνεται πράξη στα Κέντρα Απασχόλησης Ηλικιωμένων, στο Συμβουλευτικό Κέντρο, στους Δημοτικούς Βρεφονηπιακούς Σταθμούς. Στο κέντρο της πόλης δεσπόζει το Μεγάλο Αλσος με χώρους αναψυχής και άθλησης ενώ επί της Ιεράς Οδού βρίσκεται το Δημαρχείο μας.
Το Αιγάλεω είναι αναμφισβήτητα μια πόλη με ιστορική διαδρομή. Στο κατώφλι του 21ου αιώνα αναζητούμε μια ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο, την κοινωνία, την κουλτούρα και την φύση.

To site του δήμου Αιγάλεω:
http://www.egaleo.gr/