Ώρα για διακοπές και ξεκούραση...!

Άλλοι ήδη βρίσκονται στις παραλίες, άλλοι ετοιμάζονται και άλλοι θα παραμείνουν εντός των τειχών... Σας ευχόμαστε Καλό Καλοκαίρι όπου κι άν βρεθείτε...

Copa Copana Fun Park

Ο νέος FUN πολύχωρος της Αθήνας

Μετά το Allou Fun Park ένας νέος πολυχώρος ψυχαγωγίας προστέθηκε στον χάρτη διασκέδασης της Αθήνας.

Το Copa Copana διατίνεται ότι είναι ο πιο fun πολυχώρος της Αθήνας για όλο το χρόνο. Με μια μαγική πόλη, πρότυπο παιδότοπο, φουσκωτά παιχνίδια, το μεγαλύτερο παγοδρόμιο στην Ελλάδα, και με καφέ της αλυσίδας Flocafe για να απολαμβάνετε τις διάσημες γεύσεις day and night. Το Copa Copana διαθέτει χώρο για πάρκινγκ 5000 τμ και υπόσχεται κάθε εποχή με νέες δραστηριότητες για όλους.

Copa Copana, 12ο χλμ Αθηνών-Κορίνθου, Αφαία Χαϊδάρι (γέφυρα Σχιστού), τηλέφωνο 210 5576006, φαξ 210 5576007,

Υ.Γ Όποιος θέλει να μάθει περαιτέρω πληροφορίες μπορεί απλώς να μας δώσει το e-mail του και θα του στείλουμε ένα αρχείο powerpoint του Copa Copana

Site του Copa Copana : http://www.copacopana.com/

Προγνωστικά Euro 2008 Όμιλος G

Από σήμερα θα ξεκινήσω μια σειρά από προγνωστικά για το euro 2008. Θα λέω τους αγώνες, τις αποδόσεις στον ΟΠΑΠ και μετά θα ακλουθούν τα προγνωστικά.
Ιταλία-Ρουμανία

1:1,60
Χ:3,25
2:4,50
O:2,10
U:1,45

Η Ιταλία θέλει οπωσδήποτε τη νίκη για να μπεί στο κυνήγι της πρόκρισης, είναι σαφώς και ανώτερη ομάδα άρα δεν μπορούμε να πούμε κάτι αλλά εκτός από τον 1 και το over που μπορεί να έρθει και αυτό.
Στοίχημα : 1 ή Over

..................................................................................

Ολλανδία-Γαλλία

1:2,25
X:3,00
2:2,65
O:1,45
U:2,10

Είναι ένα ντέρμπι με δυο μεγάλες ομάδες. Η Ολλανδία βολεύεται και με την ισοπαλία διότι είναι πρώτη στην βαθμολογία αλλά αν η Γαλλία θέλει να προκριθεί, θα πρέπει να κερδίσει. Στην εντεκάδα θα είναι και ο Henry τώρα. Εγώ θα ρισκάρω και θα πω για 2, άρα
Στοίχημα : 2

Greek jokes ! Ανέκδοτα ! Ξανθιές

Στο παρακάτω κείμενο θα μπορείτε να δείτε πολλά ανέκδοτα με ξανθιές.

Η ξανθιά και ο Πακιστανός

Μια ξανθιά οδηγεί το αυτοκίνητο της και σε κάποιο φανάρι εμφανίζεται ο σχετικός Πακιστανός για να της καθαρίσει το τζάμι.
Το τζάμι είναι καθαρό και η κοπέλα του δίνει 50 λεπτά και του κάνει νόημα να μην το καθαρίσει.
Ο Πακιστανός ενθουσιάζεται και της λέει με σπασμένα ελληνικά:
- "Κυρία, είστε πολύ όμορφη."
Η ξανθιά συνεχίζει τον δρόμο της, και στο άλλο φανάρι πάλι τα ίδια. Ο ίδιος Πακιστανός κάνει πάλι να της πλύνει το τζάμι, του δίνει πάλι 50 λεπτά, και ακούει πάλι το ίδιο κομπλιμέντο.
Αυτή η ιστορία συνεχίζεται και στα επόμενα 5-6 φανάρια...
Πάντα ο ίδιος Πακιστανός, και με το ίδιο κομπλιμέντο, οπότε η κοπέλα δεν αντέχει και του λέει:
- "Κοίταξε, θα σου δώσω 5 ευρώ, αρκεί αν μου πεις πως το κάνεις και εμφανίζεσαι σε κάθε φανάρι."
- "Κυρία", λέει αυτός, "αν μου δώσετε 5 ευρώ, θα σας πω πως να βγείτε από την πλατεία..."

Οι 5 ξανθιές!

Μπαίνει ένας τύπος σ` ένα μπαρ γεμάτο ξανθιές και λέει στην ξανθιά μπαργούμαν: - "Θες να σου πω ένα καινούργιο ανέκδοτο για ξανθιές; Καλά μιλάμε είναι φοβερό." Η ξανθιά του απαντάει: - "Πες ότι θες μα πρέπει να ξέρεις ότι εγώ κι άλλες τέσσερις ξανθιές γύρω σου έχουμε και οι πέντε μαύρη ζώνη στο καράτε και αν πεις κάτι προσβλητικό για εμάς την έβαψες. Λοιπόν εξακολουθείς να θέλεις να πεις το ανέκδοτο;;" Κι ο τύπος απαντάει: - "Μπα... Άμα είναι να το εξηγήσω πέντε φορές."

Οι δύο ξανθιές...

Ήταν δύο ξανθιές και έπιναν καφέ ένα μεσημέρι. Ξαφνικά η μια ξανθιά έχει μια απορία και ρωτάει στην άλλη: - "Ρε `συ που πάει το φως όταν το σβήνουμε;" - "Που θες να ξέρω. Άσε με να το σκεφτώ και θα σου απαντήσω άλλη φορά." - "Εντάξει", απαντάει η άλλη. Το ίδιο βράδυ και ενώ ήταν μεσάνυχτα η μια ξανθιά παίρνει την άλλη τηλέφωνο και της λέει: - "Το βρήκα.....βρήκα που πάει το φως όταν το σβήνουμε!!!" Η άλλη σαστισμένη αφού είχε μόλις ξυπνήσει της λέει: - "Πες μου τώρα γιατί νυστάζω!" - "Όχι, όχι πρέπει να έρθεις τώρα στο σπίτι μου να σου δείξω!!!" - "Είναι ανάγκη;" - "Ναι." Σηκώνεται λοιπόν η μια ξανθιά και πάει στο σπίτι της άλλης ξανθιάς. - "Έλα δείξε μου που πάει το φως!! Δεν μπορώ να περιμένω..." - "Πάμε στην κουζίνα...." Η μια ξανθιά σβήνει το φως και η άλλη απαντά: - "Ε... Καλά που πήγε το φως.....άνοιξέ το πάλι..... Στα σκοτάδια θα μείνουμε;" - "Θες να μάθεις που πήγε το φως;......ΑΝΟΙΞΕ Το Ψυγείο Να ΔΕΙΣ!!!!!!!!!!!"

Η ξανθιά ναυαγός

Είναι που λέτε μια ξανθιά, μια μελαχρινή και μια κοκκινομάλλα, οι οποίες έχουν ναυαγήσει σε ένα ερημονήσι. Η απέναντι ακτή απέχει 100 μίλια, πολύ μεγάλη απόσταση. Αλλά, μια και δεν έχουν καθόλου φαγητό και νερό πρέπει να προσπαθήσουν να τη διασχίσουν αλλιώς θα πεθάνουν. Κανονίζουν, λοιπόν να φύγει μια από αυτές και να πάει να φέρει βοήθεια. Ξεκινάει λοιπόν η κοκκινομάλλα, η οποία κάνει δέκα μίλια, νιώθει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει και γυρίζει πίσω. Μετά αποφασίζουν να δοκιμάσει η μελαχρινή, η οποία ήταν σε καλύτερη φυσική κατάσταση. Πράγματι, έκανε 15 μίλια, αλλά κουράστηκε και αυτή και γύρισε πίσω. Έτσι, απέμεινε η ξανθιά. Βλέποντας ότι είναι η μόνη ελπίδα που είχαν, η ξανθιά ξεκίνησε με όλες της τις δυνάμεις, έκανε 95 μίλια, και ξεθεωμένη είπε: - "Αποκλείεται να τα καταφέρω", και γύρισε πίσω.

Η συνειδητοποιημένη ξανθιά

Μια υπέροχη ξανθιά μπαίνει στο γραφείο του διευθυντή της εφημερίδας. - "Γεια", του λέει. - "Θέλω να με προσλάβεις γραμματέα σου." - "Γραφομηχανή ξέρεις;", ρωτάει αυτός. - "Όχι", του λέει, "αλλά μπορώ να μάθω." - "Στενογραφία;" - "Όχι, αλλά μπορώ να μάθω". - "Αγγλικά;" - "Όχι, αλλά μπορώ να μάθω"... Ο τύπος τα έχει παίξει. - "Καλά", τη ρωτάει "τίποτα δεν ξέρεις;" - "Όχι", του λέει αυτή, "αλλά μπορώ να μάθω..." - "Και, δεν μου λες, τουλάχιστον. Πόσα λεφτά θέλεις;" - "Ενάμιση εκατομμύριο το μήνα", λέει αυτή. - "Τρελάθηκες κορίτσι μου; Εδώ έχω δύο αρχισυντάκτες", της απαντάει, "και παίρνουν και οι δύο μαζί εννιακόσιες χιλιάδες." Και η ξανθιά: - "Καλά. Τότε... πήδ.. τους αρχισυντάκτες σου

Οι δέκα μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του Euro

Οι δέκα μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του Euro
Στα 48 χρόνια ιστορίας του, το Euro έχει κατακτήσει τη δική του θέση στον ψυχισμό των ποδοσφαιρόφιλων, προσφέροντας συγκινήσεις και στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη των Eυρωπαίων φιλάθλων.
Το γκολ του Μαρσελίνο

Πρόκειται για τo δεύτερο ισπανικό γκολ εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης στον τελικό του 1964 το οποίο θεωρείται η πιο επιτυχημένη εικόνα στην ιστορία του Ισπανικού ποδοσφαίρου.
Το εν λόγω ματς είχε διεξαχθεί στη Μαδρίτη μπροστά σε 125.000 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου και του δικτάτορα Φράνκο, ενός δεδηλωμένου αντι-κομμουνιστή.
Ένας υπουργός της κυβέρνησης του Φράνκο εν ονόματι Χοσέ Σόλις Ρουίθ έπρεπε να πείσει τον δικτάτορα για τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου παιχνίδιου. Επιπλέον, ο Φράνκο χρειάστηκε και τις συμβουλές του προσωπικού του γιατρού ο οποίος τον διαβεβαίωσε πως η Ισπανία θα κέρδιζε το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Ιταλία '68, μια παράξενη διοργάνωση
H Ιταλία κέρδισε το μοναδικό της ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με ένα μείγμα τύχης αλλά και καχυποψίας. Έφτασε στον τελικό ξεπερνώντας το εμπόδιο της Σοβιετικής Ενωσης έπειτα από 120 λεπτά χωρίς τέρματα και κερδίζοντας στο «στρίψιμο» του νομίσματος. Στον τελικό οι Ιταλοί έφεραν ισοπαλία με την τότε Ηνωμένη Γιουγκοσλαβία αν και η διαιτησία ήταν εξαιρετικά αμφίβολης αμεροληψίας. Ο Ελβετός διαιτητής Γκότφριντ Ντινστ, ήταν επίσης διαιτητής όταν ο Τζοφ Χερστ σκόραρε το «φανταστικό» του γκολ στο τελικό του 1966 στην Αγγλία.
Σε μια επανάληψη εκείνου του τελικού η Ιταλία κέρδισε 2-0 τον αγώνα και πήρε το τρόπαιο.
Ο γενικός διευθυντής της Ιντερ Ιταλο Αλόντι είχε τότε κατηγορηθει για δωροδοκία στον Ντινστ. «Το μόνο που έκανε ο Αλόντι ήταν να δωρίσει χρυσά ρολόγια στους διαιτητές», θα παραδεχθεί χρόνια αργότερα ο πρώην παίκτης και προπονητής της Ιταλίας Φούλβιο Μπερναρντίνι.

Η Δυτική Γερμανία κατακτά το Γουέμπλεϊ
Oι Φρανζ Μπεκενμπάουερ, Γκούντερ Νέτζερ, Γκερτ Μίλερ, Ούλ Χένες και Πωλ Μπρέιτνερ, πέντε ιστορικές φιγούρες του Γερμανικού ποδοσφαίρου κατόρθωσαν να ταπεινώσουν την Αγγλία με 3-1 στο Λονδίνο, στα ημιτελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 1972.
Η ομάδα εκείνη, για αρκετούς η καλύτερη Εθνική Γερμανίας που πέρασε ποτέ, επιβλήθηκε του Βελγίου - διοργανώτριας χώρας και της ισχυρής Σοβιετικής Ένωσης.

Το πέναλτι του Πανένκα
Παρόμοια εκτέλεση με αυτή του Πανένκα έκανε και ο εξαιρετικός Ζινεντίν Ζιντάν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Τα «πνευματικά δικαιώματα» ωστόσο, ανήκουν στον Τσέχο μέσο Άντονιν Πανένκα όταν σκόραρε από την «άσπρη βούλα» με τον ίδιο περίπου τρόπο, δηλαδή με «σκάψιμο» της μπάλας στοχεύοντας προς τη μέση του τέρματος.
Το γκολ είχε επιτευχθεί στο Euro του 1976 εναντίον της Δυτικής Γερμανίας «σφραγίζοντας» τον τίτλο. «Χτύπησα έτσι το πέναλτι γιατί έτσι αισθάνθηκα. Είχα προπονηθεί σ' αυτό για δύο περίπου χρόνια», δήλωσε ο Πανένκα.

Ο Πλατινί και το «μαγικό κουαρτέτο» του
Η Γαλλία του 1984 επιβεβαίωσε τον Μισέλ Πλατινί σαν παγκόσμιο «αστέρι» και τους «Μπλε» σαν ισχυρή ομάδα με φανταιζί ποδόσφαιρο. Ο Πλατινί σκόραρε εννιά γκολ και ήταν ο ηγέτης του «μαγικού καρέ» που αποτελείτο από τους Αλέν Ζιρές, Ζαν Τιγκανά και Λουί Φερναντέζ.
Οι μνήμες του τελικού θα ήταν ελλιπείς χωρίς την αναφορά της γκάφας του Ισπανού τερματοφύλακα Λουί Αρκονάδα ο οποίος «άφησε» την μπάλα να μπει στο τέρμα, έπειτα από ένα ελεύθερο χτύπημα του Πλατινί που δεν φαινόταν τόσο απειλητικό…

Το γκολ του Βαν Μπάστεν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης
Το εντυπωσιακό βολέ του Ολλανδού επιθετικού από μια «απίστευτη» γωνία βρήκε το δρόμο στα δίχτυα του εξαιρετικού Ρώσου τερματοφύλακα Ντασάεφ.
Την χρονιά εκείνη - το 1988 - η Ολλανδία κατέκτησε τον μοναδικό της ευρωπαϊκό τίτλο έχοντας στις τάξεις της παίχτες μεγάλης κλάσης όπως ο Ρουντ Γκούλιτ, ο Ρόναλντ Κούμαν και ο Φρανκ Ράικαρντ. «Μαέστρος» εκείνης της αξέχαστης ομάδας ήταν ο Ρίνους Μίχελς.
Η έκπληξη «ονομάζεται» Δανία
Ο Μπράιαν Λάουντρουπ, ο Πήτερ Σμάιχελ και η παρέα τους βρίσκονταν σε διακοπές, οχτώ ημέρες πριν από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Σουηδίας το 1992. Ωστόσο, μια από κοινού απόφαση του ΟΗΕ και της FIFA να αποκλείσει από τη διοργάνωση την Γιουγκοσλαβία εξαιτίας των πολέμων στα Βαλκάνια, έβαλε τη Δανία στη διοργάνωση.
Νικώντας τη Γαλλία, την Αγγλία, την Ολλανδία και την Γερμανία οι Δανοί διέκοψαν τις διακοπές τους για να παίξουν ωραίο ποδόσφαιρο και να κερδίσουν το τρόπαιο.

Τα χρυσά γκολ του Μπίρχοφ και του Τρεζεκέ
Ένας από τους κλασσικούς νόμους που διέπουν «το ποδόσφαιρο της γειτονιάς» - όποιος βάλει γκολ κερδίζει - έχει εμφανιστεί και στα Εuro του 1996 και του 2000.
Το '96 ο Όλιβερ Μπίρχοφ κατόρθωσε να κάνει πραγματικότητα το θεσμό του «χρυσού γκολ» στέλνοντας στο καναβάτσο τους Τσέχους και χαρίζοντας στους Γερμανούς τον τρίτο ευρωπαϊκό τίτλο τους.
Ακολουθώντας τη λογική Μπίρχοφ, ο Νταβίντ Τρεζεκέ δυσαρέστησε τους Ιταλούς το 2000, προσφέροντας στη Γαλλία τον δεύτερο της τίτλο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Ολλανδία - Ιταλία, στον ημιτελικό του 2000
Η «κατάρα» της διοργανώτριας χώρας Ολλανδίας ήταν εμφανής στον ημιτελικό του 2000 εναντίον της Ιταλίας στο Αμστερνταμ. Παρόλο που ο Ιταλός Ζαμπρότα άφησε την ομάδα του με δέκα παίκτες από το 34ο λεπτό, οι Φρανκ Ντε Μπερ και Κλάιφερτ έχασαν δύο πέναλτι μέσα σε ενενήντα λεπτά. Το παιχνίδι έληξε 0-0 με τον Ιταλό τερματοφύλακα Φραντσέσκο Τόλντο να υπερασπίζεται σαν αληθινός μαχητής την εστία του και τους Ολλανδούς να χάνουν ακόμη τρία σουτ στη διαδικασία των πέναλτι.

Ο άθλος της Ελλάδας
Χωρίς να αποδώσει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, η Εθνική Ελλάδος κατέκτησε το ευρωπαϊκό τρόπαιο το καλοκαίρι του 2004 προσφέροντας αξέχαστες αναμνήσεις στους Έλληνες φιλάθλους. Κρατώντας το μηδέν πίσω στην εστία και εκμεταλλευόμενη ακόμη και «μισή» ευκαιρία η Ελλάδα πραγματοποίησε το ακατόρθωτο.
Νικώντας την Ισπανία, τη Γαλλία, την Τσεχία καθώς και τη διοργανώτρια χώρα Πορτογαλία (δύο φορές) η Ελλάδα απέδειξε ότι είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ: Ο αρχαιότερος δρόμος της Ευρώπης

1.ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ

Η Ιερά Οδός ήταν ο δρόμος που συνέδεε την πόλη της Αρχαίας Αθήνας με την Ελευσίνα και το Θριάσιο Πεδίο. Επίσης εξυπηρετούσε συγκοινωνιακά την πόλη των Αθηνών καθώς ήταν η κύρια οδός επικοινωνίας με την Πελοπόννησο και την υπόλοιπη Ελλάδα. Ονομάστηκε έτσι γιατί το δρόμο αυτό ακολουθούσε η πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Η ιστορία της Ιεράς Οδού χάνεται μέσα στους αιώνες και τους προϊστορικούς χρόνους. Στοιχεία και αποδείξεις για να ορίσουμε πότε ακριβώς φτιάχτηκε ή ξεκίνησε να χρησιμοποιείται δεν έχουμε. Ωστόσο πολλοί αρχαιολόγοι και ιστορικοί υποστηρίζουν πως πρόκειται για τον αρχαιότερο γνωστό δρόμο της Ευρώπης. Η σημασία της Ιεράς Οδού στην αρχαιότητα ήταν πολύ μεγάλη. Εκτός από τη θρησκευτική – λατρευτική και συγκοινωνιακή αξία, είχε και οικονομική και πολιτιστική αξία καθώς κατά μήκος του δρόμου υπήρχαν σπουδαία μνημεία, τάφοι και ιερά.

ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ – ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Η αρχαία οδός ήταν κατασκευασμένη με μικρές αδούλευτες πέτρες και χώμα. Για να μην καταστρέφεται ο δρόμος από τη διάβρωση των νερών, στις άκρες τοποθετούνταν μεγάλες πέτρες, στημένες όρθιες. Σε κατηφορικά σημεία για να μην γλιστρά χτίζονταν πολύ μικρά σκαλοπατάκια. Επίσης σε αμμώδεις περιοχές, γινόταν πρώτα θεμελίωση με μεγάλες αδούλευτες πέτρες και πάνω τους έπεφτε χώμα που πατιόταν καλά με ειδικά εργαλεία. Σε αρκετά μέρη, όπου έχουν αποκαλυφθεί τμήματα της αρχαίας οδού, διαπιστώνουμε ότι το πλάτος της ήταν περίπου 5 μέτρα. Μάλιστα σε πολλά σημεία φαίνονται και οι αυλακώσεις που σχηματίστηκαν μέσα στους αιώνες από τους τροχούς των αμαξών και απέχουν μεταξύ τους 1,40 μέτρα. Την ευθύνη και την φροντίδα για την καλή κατάσταση, τις επισκευές και τη συντήρηση της Ιεράς Οδού είχαν οι Ιερείς του Ναού της Θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα. Σε μία επιγραφή που βρέθηκε και χρονολογείται περί το 421 π. Χ. αναγράφεται η απόφαση για κατασκευή γέφυρας στους Ρειτούς για την ασφαλέστερη και ευκολότερη μεταφορά των ιερών κατά τη διάρκεια των Μεγάλων Μυστηρίων.

2.ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Η Θεά Δήμητρα και η κόρη της Περσεφόνη, λατρεύτηκαν στο Θριάσιο Πεδίο. Ο γνωστός μύθος της Περσεφόνης εξηγεί τον κύκλο των εποχών αλλά και την καλλιέργεια στη γόνιμη πεδιάδα των δημητριακών και των άλλων γόνιμων προϊόντων. Επί 2000 περίπου χρόνια, ο τόπος αυτός αναδείχτηκε σε σπουδαίο λατρευτικό κέντρο των Ελλήνων και οι μυστικές τελετές που γίνονταν, χάριζαν στους μυημένους την ελπίδα για την μετά θάνατον ζωή.
Μικρά Μυστήρια: Οι τελετές προς τιμήν της Θεάς Δήμητρας ξεκινούσαν την Άνοιξη, τον μήνα Ανθεστηριώνα, στην Αθήνα, όπου τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια στο ιερό της «Δήμητρα και Κόρης εν Αγραίς», ανατολικά του ποταμού Ιλισού, κοντά στο Στάδιο. Εδώ γινόταν το πρώτο μέρος της μύησης για όσους ήθελαν να παρακολουθήσουν τα Μεγάλα μυστήρια που γίνονταν το Φθινόπωρο.
Μεγάλα Μυστήρια: Τα μεγάλα μυστήρια κρατούσαν εννέα μέρες, όσες και η περιπλάνηση της Δήμητρας στη Γη. Λίγο πριν την πανσέληνο οι ιερείς της Δήμητρας έστελναν προσκλήσεις στους άρχοντες όλων των ελληνικών πόλεων. Οι άρχοντες έστελναν δώρα, σφάγια κι αντιπροσώπους.
Στις 14 του Βοηδρομιώνος (Σεπτέμβρης) γινόταν η πρώτη θυσία στην «εσχάρα», ένα βωμό αποκλειστικά για χθόνιους θεούς (Κάτω Κόσμου). Μετά ξεκινούσε μεγάλη πομπή προς την Αθήνα. Προπορευόταν μια ιέρεια με τα ιερά αντικείμενα μέσα στην «κίστη» (κουτί), ακολουθούσαν ο ιεροφάντης και ο δαδούχος, οι αρχές του τόπου και οι πιστοί με άμαξες ή πεζοί. Στους Ρειτούς (λίμνη Κουμουνδούρου), τους υποδέχονταν οι Αθηναίοι αξιωματούχοι και όλοι μαζί προχωρούσαν από την Ιερά Οδό που ήταν στρωμένη μέχρι την Ιερά Πύλη με λουλούδια. Από εκεί η πομπή περνούσε από την αγορά και κατέληγε στο Ελευσίνιο που ήταν το Ιερό της Δήμητρας στους πρόποδες της Ακρόπολης. Εκεί τοποθετούσαν τα ιερά αντικείμενα.
Η δεύτερη ημέρα λεγόταν «Αγυρμός» και οι πιστοί φορώντας λευκά ρούχα και με σκυμμένο το κεφάλι συγκεντρώνονταν στην Ποικίλη Στοά της Αγοράς όπου δέχονταν τη θεία ευλογία.
Η τρίτη ημέρα λεγόταν «Έλασις» και οι πιστοί έπαιρναν καθαρτήριο βάπτισμα στον Φαληρικό Όρμο.
Η τέταρτη ημέρα λεγόταν «Ιέρεια δεύρο» και ήταν αφιερωμένη στους ξένους που είχαν έρθει για τη γιορτή. Στο Ελευσίνιο θυσίαζαν τα ζώα που είχαν φέρει μαζί τους από τις πόλεις τους προσφορά στη θεά Δήμητρα.
Η πέμπτη ημέρα λεγόταν «Ασκληπειία» και γινόταν μια ιδιαίτερη τελετή για όσους ξένους είχαν αργήσει να φτάσουν, αλλά ήθελαν να μυηθούν στα μυστήρια. Λέγονταν έτσι γιατί σύμφωνα με το μύθο ο Ασκληπιός είχε κι αυτός κάποτε καθυστερήσει στην τελετή.
Την έκτη ημέρα ξεκινούσε η πομπή της επιστροφής στην Ελευσίνα των ιερών αντικειμένων που λεγόταν «Ίακχος Πομπή». Οι πιστοί φορούσαν λευκά και κρατούσαν «βάκχους» δηλαδή καλάμια με θυσάνους που ήταν το σύμβολο της γιορτής. Η σειρά και η τάξη της πομπής ήταν η ίδια με της πρώτης μέρας. Η πομπή έκανε στάσεις σε διάφορα σημεία για να ανασυνταχτούν οι πιστοί, να ξεκουραστούν και να ψάλλουν ύμνους στα διάφορα ιερά που υπήρχαν κατά μήκος της Ιεράς Οδού. Με τη δύση του ήλιου η πομπή έφτανε στην Ελευσίνα.
Τις δύο επόμενες νύχτες γίνονταν κεκλεισμένων των θυρών στο ιερό Τελεστήριο τα ιερά δρώμενα, δηλαδή οι μυστικές τελετές που οι μυημένοι απαγορευόταν να φανερώσουν. Λίγα πράγματα γνωρίζουμε γι’ αυτές τις τελετές. Οι ποινές ήταν αυστηρές και οι αρχαίοι συγγραφείς δεν τόλμησαν από σεβασμό στη θεά να παραβούν τους όρκους.
Η τελευταία ημέρα λεγόταν «Εποπτεία» και μέσα στο Τελεστήριο οι μυημένοι συναντούσαν τους θεούς του Ολύμπου. Γινόταν γάμος μεταξύ της Δήμητρας και του Δία από τον οποίο «γεννιόταν» ένα παιδί. Αυτά ήταν τα «δρώμενα». Μετά ακολουθούσαν τα «δεικνυόμενα», όπου ο ιεροφάντης έδειχνε τα ιερά αντικείμενα στους μυημένους λέγοντας ιερά λόγια «τα λεγόμενα» και οι τελετές έκλειναν με την απόδοση τιμών στους νεκρούς. Ήσυχοι, ξαλαφρωμένοι και γεμάτοι μυστική γνώση, οι μυημένοι επέστρεφαν μέσω της Ιεράς Οδού στην Αθήνα ή έφευγαν για τις πόλεις τους.

3.Η ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Α.ΤΜΗΜΑ ΚΕΡΑΜΙΚΟΣ – ΑΙΓΑΛΕΩ

Το δίπυλο ήταν η μεγαλύτερη και επισημότερη πύλη της Αθήνας. Από το δίπυλο έμπαιναν στην Αθήνα όσοι έρχονταν από την Πελοπόννησο αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα, γιατί η κύρια οδική αρτηρία που συνέδεε την Αττική με το Βορρά, ταυτίζεται με την παλιά Εθνική οδό Αθηνών – Θηβών. Δίπλα στο Δίπυλο και σε απόσταση 60 μέτρων υπήρχε η Ιερά Πύλη απ’ την οποία ξεκινούσε η Ιερά Οδός που ακολουθούσε η μεγάλη πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων.
Αμέσως μετά την Ιερά Πύλη, στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμικού, ανακαλύφθηκαν πολλοί τάφοι. Λίγο πιο κάτω από τη σημερινή διασταύρωση Ιεράς Οδού και Κωνσταντινουπόλεως, υπήρχε η τοποθεσία Σκίρον όπου στα τέλη Ιουνίου κατέληγε μια πομπή από την Ακρόπολη την ημέρα των Σκίρων ή Σκιροφορίων που ήταν μεγάλη αθηναϊκή γιορτή. Στην πομπή συμμετείχαν οι ιερείς του Απόλλωνα και του ήλιου καθώς και η ιέρεια της Αθήνας μεταφέροντας τα Σκίρα, ιερά που συνδέονταν με τη βλάστηση και την καρποφορία. Από την περιοχή του Σκίρου άρχιζε ο μεγάλος Ελαιώνας.
Λίγο πιο κάτω από τη Γεωπονική Σχολή υπάρχει σε περιφραγμένο χώρο η περίφημη «Ελιά του Πλάτωνα», που σύμφωνα με την παράδοση στον ίσκιο της δίδασκε ο σπουδαίος φιλόσοφος Πλάτωνας. Προχωρώντας προς την Πελοπόννησο στις άκρες της οδού υπήρχαν πολλά μνημεία και τάφοι επιφανών Αθηναίων όπως ο τάφος του στρατηγού Μολοττού, του Θεμιστοκλή κ.α.
Μεταξύ Γεωπονικής Σχολής και Ελιάς του Πλάτωνα υπήρχε το ιερό της Δήμητρας και της Κόρης, στο οποίο οι Αθηναίοι τιμούσαν και την Αθηνά και τον Ποσειδώνα. Δίπλα στο ιερό υπήρχε βωμός του Ζέφυρου που οι Αθηναίοι θεωρούσαν ευνοϊκό για τις καλλιέργειες. Αμέσως μετά υπήρχε η κοίτη του Κηφισού ποταμού και η ονομαστή για τους «γεφυρισμούς» γέφυρα. Στη θέση του ναού του Αγίου Σάββα υπήρχε τέμενος για το Μειλίχιο Δία και μέσα σε αυτό αρχαίος βωμός. Το χριστιανικό εκκλησάκι είναι χτισμένο πάνω στο αρχαίο τέμενος.

Β. ΤΜΗΜΑ ΑΙΓΑΛΕΩ – ΔΑΦΝΙ

Στη θέση του μικρού ναού του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται στη σημερινή γέφυρα του Κηφισού υπήρχε ναι ναΐσκος του ήρωα Κυαμίτη. Πολλοί αρχαίοι τάφοι με σημαντικά ευρήματα (αγάλματα, ειδώλια, αγγεία κλπ) έχουν βρεθεί κατά μήκος της Ιεράς Οδού, στο τμήμα που διασχίζει το δήμο του Αιγάλεω.
Άγνωστο παραμένει τι έχει βρεθεί στις εκσκαφές που έγιναν κατά μήκος της Οδού απ’ τα συνεργεία του Μετρό, τι καταστράφηκε και τι διασώθηκε. Τρεις μεγάλοι σαρκοφάγοι με θραύσματα αγγείου, καθώς κι ένα μεγάλο τμήμα της Αρχαίας Οδού, βρέθηκαν στην πλατεία Εσταυρωμένου λίγα εκατοστά κάτω από το χώμα.
Συνεχίζοντας την πορεία προς τα δυτικά φθάνουμε στην περιοχή του σημερινού δήμου Χαϊδαρίου, όπου υπήρχε το μεγαλοπρεπέστερο μνημείο της περιοχής, αλλά και όλης της Ιεράς Οδού που ήταν ο τάφος της Πυθιονίκης. Το μνημείο της Πυθιονίκης ήταν λαμπρό και μεγαλοπρεπέστατο και οι περιηγητές αναφέρουν πως ήταν το πρώτο μνημείο που έβλεπαν μπαίνοντας στην Αθήνα με υπέροχη θέα προς την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα.

Γ. ΤΜΗΜΑ ΔΑΦΝΙ – ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Μετά το Χαϊδάρι, η Ιερά Οδός περνούσε από το σημείο που υπάρχει σήμερα η Μονή Δαφνίου. Εκεί υπήρχε ναός, με κτιστό περίβολο, του θεού Απόλλωνα, στο σηκό του οποίου υπήρχαν αγάλματα του Απόλλωνα και της Αθηνάς. Πιθανόν να υπήρχε κι άλλος ναός Ιωνικού ρυθμού ή στοά με κίονες όπου στεγάζονταν αγάλματα της Δήμητρας και της Κόρης. Στον περίβολο της Μονής Δαφνίου, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν διάσπαρτα κομμάτια κιονόκρανων και σπονδύλων, δωρικού και ιωνικού ρυθμού. Ένας κίονας ιωνικός είναι εντοιχισμένος στο σημερινό ναό, ενώ άλλοι τρεις έχουν κλαπεί από τον Έλγιν και έχουν μεταφερθεί στο Λονδίνο.
Συνεχίζοντας μετά τη Μονή Δαφνίου προς το Σκαραμαγκά, υπήρχε στα βόρεια υψώματα ιερό της θεάς Αφροδίτης. Μετά το ιερό της Αφροδίτης, η Ιερά Οδός συναντούσε τους Ρειτούς, ρέματα που σχηματίζονταν από πολλές πηγές και χύνονταν στη θάλασσα.
Λίγο πιο έξω από την Ελευσίνα και ανατολικά η Οδός συναντούσε τον Ελευσινιακό Κηφισό με την τετράτοξη γέφυρα. Η γέφυρα κτίστηκε από το Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ανδριανό για να γλιτώσουν οι κάτοικοι από τις πλημμύρες και τις καταστροφές που είδε με τα μάτια του όταν επισκέφτηκε το 125 μ. Χ. την περιοχή με σκοπό να μυηθεί στα μυστήρια.